Stukje in de Rat en gedenkteken Beatrixstraat

Petros ijvert in de Rat voor een gedenkteken voor het oude NAC-Stadion aan de Beatrixstraat.

Hij schrijft ook leuke dingen in zijn stukje over wat ze vanuit de zolderrkamer (VIP-room :-) van hun familie die aan het stadion woonden konden zien: 

Maar je zag ook wat zich achter de tribune aan de Beatrixstraat afspeelde….Er werd daar stevig geplast, onbekommerd, open en bloot, alsof wij er niet op stonden te kijken. Zo hoog in de hemel snoof je de luchten op van vette worst , kroketten, en verschaald bier ….die geur vergeet je nooit meer, en doet je nog steeds watertanden.

Voor de wedstrijd waren er regelmatig pogingen om illegaal over het hek te klauteren om geld uit te kunnen sparen…als je wat geduld had, wachtte je tot de 2e helft begon dan kon je meestal zo het stadion in lopen….de suppoosten legden je geen strobreed in de weg. Oom agent liet zich voor de wedstrijd vaak op andere plekken zien en had in die tijd nog een super plaats in een rijtje met andere dienders op het veld. Van alles was er te zien vanuit onze VIP room….was de wedstrijd saai…geen punt er was genoeg te zien…Volendammers met de bekende klederdracht, Schreeuwende arrogante Rotterdammers, overtuigd van alweer een overwinning op ons brave NAC, lallende supporters, die het clubhuis bezocht hadden en de weg naar de tribune niet meer konden vinden.
(knip)

 In die tijd kwamen veel mensen met de fiets naar ons cluppie. Die fietsen lagen vaak in de bermen van de Bernardssingel. Als kind was je geïmponeerd door het aanzwellende lawaai uit het stadion als NAC een gevaarlijke aanval op touw had gezet, en dan was het weer OOOOHHH, als een bal net voor het doel afzwaaide. Even na kwart over 4 kwamen de eerste toeschouwers weer terug gewandeld op zoek naar hun auto en konden we vaak aan de gezichten al aflezen of we de 2 punten hadden verdient, of dat het niks was geworden. Tja, toen speelden we nog voor 2 punten.